Korytarz

Pomyślał chwilę.
- No tak, wszystko w porządku - powiedział po chwili namysłu i podrapał się po podbródku. - Przynajmniej nie jest źle - dodał i się lekko uśmiechnął.
Zaczął ukradkiem przygladać się dziewczynie. Kiedyś już ja na pewno wiedział, ale nie znał jej wcześniej.

-Mhm... To dobrze - Usmiechnela sie nieznacznie i oparla o sciane chowajac zmarzniete dlonie do kieszeni.
- Tak jakos mało ludzi w zamke nie sadzisz? - Zapytala zerkajac na niego.

Kiwnął głową i przestał wpatrywać się w dziewczynę. Oparł się o ścianę i rozejrzał dookoła. Wsadził ręce do kieszeni spodni.
- No tak - rzekł. - Jak na razie jest mało osób, ale za niedługo będzie nas więcej.

Pokiwała głową i zamyslila sie przez chwile wpatrujac sie w jakis punkt w scianie na przeciwko.
- No to fajnie... - Powiedziala odrywajac sie od swoich mysli spogladajac juz na chlopaka. Był bardzo fajny... to trzeba było przyznac...

Spojrzał w ziemię.
- Tak - potwierdził. - Na poczatku zawsze tak jest.
Przeniósł wzrok znów na dziewczynę. Patrzył na nią z uwagą.
- Skąd jesteś? - zapytał.
Nie chciał być wścibski, no ale jak się miał zapoznać, to się jakoś zapoznać trzeba.

- Początki są najtrudniejsze - Powiedziała na potwierdzenie jegos słow.
- Ja z Irlandi... a dokladnie Cork- Usmiechnela sie nieznacznie.
- A ty? - Zapytała zerkajac na niego.

- Urodziłem się w Bułgarii, ale mieszkam aktualnie w Rosji - powiedział. - A mianowicie w Moskwie - dodał.
- Z dość daleka przybyłaś tutaj - powiedział i wciąż przyglądał się dziewczynie.

- A no z daleka... - Powtórzyla jego slowa usmiechajac sie delikatnie.
- Ale warto bylo... - Dodała po chwili i spojrzała na swoje buty.

- To się cieszę - mruknął i po chwili ugryzł się w język.
Nie powinien być taki miły. Przecież Durmstrang to szkoła dla twardzieli, a on zachowuje się jak miękkie kluchy. Skarcł się za to w duchu. Nadal zerkał na dziewczynę, ale po chwili przeniósł wzrok na ziemię i odchrząknął lekko.

Usmiechnela sie nieznacznie. Niewiedziała o czym ma z nim rozmawiac. Zaczeła bezczynnie spacerowac wzdluz korytarza i spowrotem

Stracił temat do rozmowy. Podniósł wzrok i zauwazył, że dziewczyna przechadza się w tę i nazad. Uśmiechnął się delikatnie, ale się nie odzywał. Nie miał co mówić.

- No i nastała cisza...- Wymamrotała dalej spacerujac po korytarzu.

- Yhm... - mruknął jedynie i głos uwiązł mu w gardle na pewien moment.
- Masz jakieś rodzeństwo? - zapytał. Nie wymyślił nic innego, więc coś takiego mu wyszło jedynie.

- Rodzenstwo...? Tak mam... - Usmiechnela sie nieznacznie...
- Brata i siostrę - Dodała po chwili.
- A ty? - Zapytała

- Ja tak samo - uśmiechnął się. - Też mam i brata i siostrę.

-Mhm... fajnie...- Usmiechneła sie delikatnie. Nagle poczuła, że wszystko wokol niej wiruje. Znowu te cholerne zawroty głowy. Oparła sie znowu przykladajac czoło do sciany i zamykajac oczy. Zaraz wszystko bedzie w porzadku... tak jak zawsze. Machinalnie zbladła na twarzy. Wszystko dlatego, że od rana nic nie jadła. Ta podróz do zamku pozniej zwiedzanie... nie ... nie miała na to czasu. Stała tak pod sciana nieotwierajac oczu.

Zauważył nagłe dziwne zachowanie dziewczyny.
- Coś ci jest? - zapytał zmartwiony i podszedł do niej. Pomógł jej utrzymać się na nogach.

- Spokojnie... tylko spokojnie... -Mamrotała do siebie po chwili otworzyla oczy.
- Zaraz mi przejdzie... - Powiedziala do chłopaka czując sie juz nieco lepiej.
- Wszystko przez to, że od rana nic nie jadłam... - Wymamrotała po chwili stojac juz prosto. Jej twarz powoli nabierała normalnych kolorów.

- To dobrze, że nic ci nie jest - powiedział już bardziej normalnie. Nie powie jej, że się o nią martwił, bo na razie to nie wypada.

Usmiechneła sie delikatnie zerkajac na niego.
- Ehm... może sie przejdziemy co?...-Zapytała po chwili. O tak... miała wielką ochotę na spacerek wzdluz jeziora przy swietle ksiezyca. Moze tez poczuje sie lepiej...

Kiwnął głową na znak potwierdzenia.
- Możemy sie przejść - powiedział. - Ale będziesz musiała coś zjeść za niedługo - dodał.

- Pozniej... - Usmiechneła sie nieznacznie i skierowała w strone błon.
- Aha... tylko sobie nie pomysl, ze jestem anorektyczką czu cos... - Dodała po drodze.

- No dobra - powiedział do niej i ruszył za dziewczyną.
- Postaram się o czymś takim nie pomyśleć. - Dodał po chwili.