Pomnik Gellerta Grindelwalda

Aamon przyszedł sobie pod pomnik Grindelwalda. Nie miał co robić, a musiał złapać oddech. Usiadł sobie na jednej z ławek nieopodal pomika i patrzył na ową rzeźbę.

Hon kierowała sie do zamku jednak zauwazając chłopaka przystanela na chwilę.
- Czesc... - Powiedziala cicho zerkajac na niego.

- O, hej - przywitał się z dziewczyną. Na samym początku to w ciemności jej nie rozpoznał, ale później już tak.

- Jak tam...? - Zapytała po chwili zdejmujac kaptur z głowy zerkała na chłopaka.

- Wszystko w porządku - odparł i mrugnął oczami. Był dość zmęczony, a pod oczami miał niesamowitej wielkości worki.

-Wyglądasz na zmeczonego... - Powiedziala spogladajac mu w oczy.
-Nie musiałes tyle przy mnie siedziec... -Dodała po chwili czujac sie winna.

- Zmęczenie po jakimś czasie mi przejdzie - rzekł, wzruszając ramionami. - Nie musiałem przy tobie siedzieć, ale chciałem - powiedział i zerknął dziewczynie w oczy. - A jak się czujesz?

-Eh... dziekuje... - powiedziała podchodzac blizej niego. Musnela delikatnie jego policzek.
- Ja...? czuje się o niebo lepiej - Powiedziala juz delikatnie się usmiechając.

Poczuł delikatność i ciepło bijące z ust dziewczyny na swoim poliku.
- Cieszę się, że się dużo lepiej czujesz - powiedział z delikatnym uśmiechem.

Dziewczyna usmiechneła się dleikatnie spogladając na chłopaka.
- Własnie szlam do kuchni... potowarzyszysz mi ? - Zapytała.

- Tak, z przyjemnością - rzekł. Na dworze było dość chłodno, więc kubek gorącej czekolady dobrze by mu zrobił.
- Akurat miałem się ciebie pytać, czy nie jesteś głodna - powiedział, wstając z ławki.

Dziewczyna usmiechnela się szeroko.
- Jestem... jak wilk - Zasmiala sie chwycila jego reke i poszla w kierunku kuchni.